In de wereld van het macabere en het ongewone hebben weinig objecten de verbeelding en de afschuw van het publiek zo sterk aangewakkerd als het geconserveerde hoofd van Peter Kürten, de beruchte “Vampier van Düsseldorf”. Dit gruwelijke artefact maakt deel uit van Ripley’s “Believe It or Not!”-collectie. Het is niet zomaar een gruwelijk relikwie; het is een sombere herinnering aan een van de donkerste hoofdstukken uit de criminele geschiedenis van de twintigste eeuw. In een museumtentoonstelling die het vreemde en het ongelooflijke viert, wekken Kollens’ hoofden decennia na zijn dood nog steeds fascinatie en afkeer op.

Peter Kürten, geboren in Duitsland in 1883, was een seriemoordenaar wiens wreedheid de stad Düsseldorf in de jaren twintig terroriseerde. Bekend om zijn sadisme en overduidelijke plezier in het drinken van het bloed van zijn slachtoffers, bekende Kürten minstens negen moorden, hoewel het werkelijke aantal waarschijnlijk veel hoger ligt. Zijn misdaden, waaronder aanvallen op vrouwen, kinderen en mannen met hamers, scharen en messen, maakten hem tot een nachtmerrie in de publieke belangstelling. Na een intensieve zoektocht werd hij in 1930 gearresteerd en in 1931 geguillotineerd, waarmee een einde kwam aan zijn terreurbewind.

Maar Kürtens’ verhaal eindigde niet met zijn dood. In een even verontrustende wending als zijn leven werd zijn hoofd na zijn executie bewaard. Wetenschappers, destijds gefascineerd door crimineel denken, voerden een autopsie uit. Ze verwijderden zijn hoofd voor onderzoek, in de hoop een fysieke afwijking te vinden die zijn monsterlijke gedrag zou verklaren. De hersenen werden ontleed en het hoofd bleef na chemische behandeling als een gruwelijke trofee achter. Na verloop van tijd werd dit bezit privé en belandde het uiteindelijk in de collectie van Ripley’s Believe It or Not!, een museumketen die bekendstaat om zijn curiosa van over de hele wereld.

In het museum wordt Kürtens tentoongesteld in een vitrine. Zijn bleke, wasachtige huid is onaangetast, zijn ogen zijn gesloten en zijn uitdrukking lijkt te schommelen tussen kalmte en ongemak. Vergezeld van panelen die zijn leven en misdaden beschrijven, staat de tentoonstelling vol met angstaanjagende details, van zijn huiveringwekkende bekentenissen tot zwart-witfoto’s uit deze periode. Voor veel bezoekers komt het als een morbide schok; voor anderen is het een onaangename herinnering aan het menselijk vermogen tot kwaad.

Kürtens opname heeft bij Ripley’s voor controverse gezorgd. Sommigen beschouwen het als een authentiek stukje geschiedenis, een artefact dat een blik biedt op het verleden en vroege pogingen tot forensische criminologie. Anderen zien het als sensationele uitbuiting, een spektakel dat het lijden van Kürtens slachtoffers minimaliseert. “Het is moeilijk om te kijken zonder de kippen boos te maken”, schreef een bezoeker in een online recensie. “Maar het doet je ook afvragen wat iemand ertoe drijft een monster te worden.”

Ondanks de kritiek blijft het hoofd een van Ripley’s populairste attracties en trekt het toeschouwers en liefhebbers van het macabere van over de hele wereld. De aanwezigheid ervan in het museum dient als een getuigenis van een legende, niet als een held of legende, maar als een waarschuwing. Meer dan 90 jaar na zijn executie kijkt de “Vampier van Düsseldorf” nog steeds vanuit zijn glazen vitrine naar de levenden – een angstaanjagend moment dat Ripley, geloof het of niet, voor toekomstige generaties heeft vereeuwigd.