Eddy Merckx, de grootste wielerlegende aller tijden, liet zich deze week fel uit over de manier waarop Wout Van Aert behandeld werd na zijn beslissing om zowel het WK als het EK wielrennen over te slaan. Voor Merckx was de kritiek die Van Aert te verduren kreeg niet alleen ongegrond, maar ronduit schandalig. In een emotioneel statement verklaarde hij: “Wat Wout Van Aert is overkomen, is een misdaad in de wielersport. Hoe kan de UCI een kampioen dwingen een veeleisend programma te volgen, een team te leiden en tegelijkertijd de last van een hele natie te dragen?” Deze woorden sloegen in als een bom en zorgden voor een golf van reacties binnen de wielerwereld.

Volgens Merckx wordt er vaak vergeten dat een renner, zelfs iemand met de kwaliteiten van Van Aert, ook een mens is. Het voortdurende schema, de hoge verwachtingen en de druk van zowel ploeg als land kunnen verwoestend zijn voor lichaam en geest. Merckx herinnerde iedereen eraan dat het overslaan van een kampioenschap geen teken van zwakte is, maar juist een moedige beslissing om de eigen carrière en gezondheid te beschermen.
Wat de zaak nog dramatischer maakte, was de korte maar huiveringwekkende waarschuwing die Merckx uitsprak in slechts tien woorden. Hij zei: “Als dit zo doorgaat, verliest de sport haar ziel.” Deze zin werd onmiddellijk opgepikt door alle grote sportmedia en verspreidde zich razendsnel over de sociale netwerken. Fans en journalisten speculeerden massaal over de mogelijke gevolgen. Sommigen zagen er een directe aanval in op de UCI en de organisaties die verantwoordelijk zijn voor het steeds intensievere wedstrijdschema. Anderen lazen het als een algemene waarschuwing over de toekomst van het wielrennen, waar commerciële belangen vaak belangrijker lijken te worden dan de gezondheid van de renners.
De spanning bereikte een hoogtepunt toen, slechts enkele minuten later, Wout Van Aert zelf de stilte verbrak. In een korte maar krachtige verklaring bevestigde hij dat de druk de laatste maanden ondraaglijk was geweest. Hij bedankte Merckx voor de steun en voegde eraan toe dat hij niet van plan was zich te laten breken door kritiek of onrealistische verwachtingen. “Ik rijd voor de liefde voor de fiets en voor mijn fans,” zei hij. “Niet om te voldoen aan eisen die mijn carrière zouden kunnen verkorten.”

De combinatie van Merckx’ felle woorden en de kalme vastberadenheid van Van Aert zorgde voor een historisch moment in de wielerwereld. Supporters wereldwijd spraken hun bewondering uit voor de eerlijkheid en moed van beide mannen. Wat begon als een golf van kritiek op Van Aert draaide uit op een krachtige discussie over respect, menselijkheid en de toekomst van het wielrennen.
Één ding is zeker: na deze gebeurtenis zal niemand meer lichtzinnig oordelen over de keuzes van Wout Van Aert. Zijn stem, gesteund door een legende als Eddy Merckx, heeft de sportwereld doen stilstaan en nadenken.
 
								 
								 
								 
								 
								