De Grand Prix van Abu Dhabi van 2021 wordt niet alleen herinnerd als de dramatische finale van een seizoenlang duel tussen Lewis Hamilton en Max Verstappen, maar ook als een van de meest polariserende gebeurtenissen in de geschiedenis van de Formule 1. De controverse rond Michael Masi’s beslissing om de race te hervatten met nog maar één ronde te gaan, is eindeloos ontleed. De gangbare opvatting is dat Masi de enige is die verantwoordelijk is voor de doorslag in het kampioenschap. Maar naarmate de tijd verstrijkt, suggereren nieuwe perspectieven dat dit verhaal wellicht te simplistisch is, wat de vraag oproept of Masi een eenzame beslisser was of een instrument van een groter, georkestreerd verhaal.

Centraal in het debat staat de safetycarprocedure, die in gang werd gezet door de late crash van Nicholas Latifi. Met nog maar een paar ronden te gaan, had het standaardprotocol de race onder voorbehoud laten eindigen, waarmee Hamilton zijn recordbrekende achtste wereldtitel veiligstelde. In plaats daarvan liet Masi bepaalde achterop geraakte auto’s tussen Hamilton en Verstappen hun rondetijd inhalen, waardoor Verstappen, die net was overgestapt op nieuwe banden, een vrije baan kreeg. De herstart stelde de Nederlandse coureur in staat Hamilton in de laatste ronde in te halen en zijn eerste kampioenschap te pakken.

Terwijl Masi hevige kritiek kreeg, vroegen veel waarnemers zich af of hij wel echt alleen handelde. Radio-uitzendingen tussen de FIA ​​en de teams onthulden intensieve lobbyactiviteiten van zowel Red Bull als Mercedes, waarbij teambazen in de hitte van het moment enorme druk uitoefenden. Christian Horners aanhoudende pleidooien voor “slechts één raceronde” en de woedende bezwaren van Toto Wolff benadrukten de politieke spanning die het hele seizoen al smeulde. In deze context lijkt Masi’s beslissing minder op een willekeurige beslissing en meer op het resultaat van buitengewone externe invloed.

Deze interpretatie wordt nog eens versterkt door het bredere commerciële landschap van de Formule 1 destijds. De sport, onder nieuw eigendom van Liberty Media, was vastbesloten om de wereldwijde aantrekkingskracht te maximaliseren. Een seizoensfinale die eindigde onder de safety car, hoewel eerlijk volgens de regels, dreigde een anticlimax te worden voor de miljoenen nieuwe fans die de rivaliteit tussen Hamilton en Verstappen aantrok. Een confrontatie over één ronde daarentegen leverde het soort drama op waarvan de managers wisten dat het het publiek zou boeien en de heropleving van de Formule 1 in het streamingtijdperk zou bevestigen.

Dit perspectief heeft sommige analisten ertoe gebracht te stellen dat Masi een handige zondebok was – een figuur wiens ontslag verontwaardigde fans kon sussen en tegelijkertijd machtiger belangen kon beschermen. Door hem te ontslaan, gaf de FIA ​​een signaal van verantwoordelijkheid, maar leidde ze ook de aandacht af van de systematische druk die de beslissing beïnvloedde. Na afloop verliet Masi de Formule 1 in stilte, maar de vraag blijft of de ware architecten van die noodlottige finale onaangeroerd zijn gebleven.

Zelfs vandaag de dag wordt er nog steeds gespeculeerd dat de uitkomst meerdere doelen diende. Red Bull verzekerde zich van de langverwachte titel met Verstappen, wat zijn fans en sponsors enthousiast maakte. De Formule 1 bereikte een dramatisch hoogtepunt dat wereldwijd weerklank vond, wat de populariteit en marktwaarde ervan deed toenemen. En hoewel Mercedes protesteerde, versterkte de controverse zelf de aandacht voor de sport, wat zorgde voor een ongekende mate van betrokkenheid in de seizoenen die volgden.

Niets hiervan ontslaat Masi van zijn verantwoordelijkheid – zijn interpretatie van de regels blijft hevig omstreden. Hem als enige schuldige beschouwen, zou echter een te simplistische voorstelling van zaken kunnen zijn van een situatie die wordt bepaald door politieke manoeuvres, commerciële belangen en de wensen van teams met miljarden op het spel. De finale in Abu Dhabi gaat daarom mogelijk minder over de inschattingsfout van één man, maar meer over een sport die bereid is haar eigen structuren te buigen in de jacht op spektakel.

Terwijl het debat voortduurt, is één feit onmiskenbaar: de laatste ronde van 2021 heeft de Formule 1 voorgoed veranderd. Voor Hamilton was het de pijnlijkste bijna-ongeluk uit zijn carrière. Voor Verstappen was het de bekroning van een nieuw tijdperk. En voor fans blijft het een herinnering dat de race in de Formule 1 zich niet alleen op de baan afspeelt, maar ook in de corridors van de macht, waar de meest beslissende acties misschien pas na het vallen van de geblokte vlag te zien zijn.